A Mermaid - Bir Deniz Kızı - Taş Tablosu

Waterhouse'un resimleri genellikle edebiyattan veya Yunan mitolojisinden figürleri tasvir ederdi. Bu çalışmanın, Alfred Lord Tennyson'ın 1830'da yazdığı Deniz Kızı adlı şiirinden esinlenmiş olması muhtemeldir, bu şiirde şu satırlar yer almaktadır: 

Kim 
Bir deniz kızı fuarı olur, 
Yalnız şarkı söyler, 
Saçını tarar 

Ve denizadamları arasında aşkı arayan ve bulan denizkızını anlatmaya devam ediyor: 

Denizin altındaki cesur neşeli denizadamlarından. 
Beni dava eder, kur yapar ve beni pohpohlarlardı, 
Deniz altındaki mor alacakaranlıkta; 
Ama hepsinin kralı beni taşırdı,
Bana kur, beni kazan ve benimle evlen. 

Ancak Waterhouse, bir büyücü olarak deniz kızının daha karanlık mitolojisiyle de ilgileniyordu. Deniz kızları geleneksel olarak büyüleyici şarkılarıyla denizcileri ölüme çeken sirenlerdi. Onlar aynı zamanda trajik figürlerdi, çünkü özlem duyulan insan dünyasında hayatta kalamadılar ve erkekler sulu alemlerinde var olamadılar, bu yüzden herhangi bir ilişki mahkum edildi. Waterhouse'un resminde denizci yok; deniz kızı bir siren olmasına rağmen oldukça yalnız bir figür olarak tasvir edilmiştir. Yanında, bazılarının ölü denizcilerin gözyaşlarından oluştuğuna inanılan incilerle dolu bir kabuk vardır.