Le Sommeil - Sleep - Uyku - Cam Tablosu

Dali , Le Sommeil'de (Uyku) 1929'daki resimlerinde çok sık görülen büyük, yumuşak kafa ve neredeyse var olmayan bedeni yeniden yarattı. Ancak bu durumda, yüz kesinlikle bir otoportre değildir. Uyku ve rüyalar, bilinçdışı alanında mükemmeldir ve sonuç olarak psikanalistler ve Sürrealistler için özel bir ilgi konusudur. Koltuk değnekleri her zaman bir Dali markası olmuştur ve 'gerçeği' koruyan desteklerin kırılganlığına işaret eder, ancak burada hiçbir şey doğası gereği istikrarlı görünmez ve köpeğin bile desteklenmesi gerekir! Resimde kafa hariç her şey soluk mavimsi bir ışıkla yıkanır, gün ışığı ve rasyonellik dünyasına yabancılaşma duygusunu tamamlar. Le 

Sommeil'deSalvador Dali, muhtemelen Charles Ratton Galerie'deki Sürreal 'nesneler' sergisine dahil edilmesinden ilham alan klasik bir Sürrealist motife geri döndü ve bu sergide, halk "hayallerine dokunmaya" davet edildi. Rüyalar, tabii ki, bilinçaltına erişimleri nedeniyle çoğu Freudyen teorinin özüdür, Dali de dahil olmak üzere Sürrealistler için bir meşguliyet temasıdır. 

Bununla birlikte, Freudyen teoriler , sadece bilinçdışının değerlendirilmesinin ötesine uzanır. Zevk İlkesinin Ötesinde, Freud , ünlü psikolog Thanatos veya 'Ölüm İçgüdüsü' adlı bir teori önerdi ve burada insanlar dahil tüm hayvanların kendi türlerine uygun olmayan tüm ölüm tehditlerini savunarak yaşamlarını uzatmaya çalıştıklarını öne sürdü. İnsanlarda bu, tehdit dışsa saldırganlık ve kendine yöneltildiğinde kendini yok etme olarak kendini gösterir. Thanatos'un karşılığı, bireysel yaşamın 'doğal' bir ölüme doğru ilerlediği Eros'tur. Le Sommeil , bir dizi koltuk değneği tarafından desteklenen katatonik bir durumda başın gerginliğini öne sürüyor gibi görünüyor.