Green Wheat Fields, Auvers - Cam Tablosu

Vincent van Gogh (1853-1890), tüm zamanların en popüler ve evrensel olarak tanınan sanatçılarından biridir. Olağanüstü üretken bir sanatçı, sadece on yıllık kısa bir kariyer boyunca yaklaşık 900 resim ve 1.100 çizim üretti. Bir sanat tüccarı pozisyonu da dahil olmak üzere birbirini takip eden işlerin ardından, 1880'de madenciler arasında meslekten olmayan bir misyoner olarak çalışmak üzere Belçika'nın Borinage bölgesine taşındı. Orada sanatçı olmaya karar verdi. 1886'da Paris'e taşındı ve ressam Fernand Cormon'un atölyesinde üç ay geçirdi. Ayrıca Paul Gauguin de dahil olmak üzere birçok avangard sanatçıyla tanıştı. Verimli ama duygusal olarak yıpratıcı iki yılın ardından Paris'ten ayrıldı ve güney Fransa'da bir kasaba olan Arles'e taşındı. Van Gogh, bölgenin ve sakinlerinin güneşle ıslanmış manzarasından ve pitoresk karakterinden derinden esinlenerek, yemyeşil impasto, enerjik fırça çalışması ve canlı renklerle damgasını vuran, kendine özgü stilini geliştirdi. Mayıs 1889'da, duygusal olarak sorunlu sanatçı, bir yıl boyunca kaldığı Saint-Rémy yakınlarındaki Saint -Paul-de-Mausole akıl hastanesine gönüllü olarak hasta olarak başvurdu. Mayıs 1890'da Auvers-sur-Oise'a taşındı ve iki ay sonra kendi canına kıyıncaya kadar burada kaldı. 

Green Wheat Fields, Auvers, Auvers'teki bu son aylarda boyandı. Paris'in hemen kuzeyindeki bu köyde Van Gogh, Romanesk kiliseyi, belediye binasını ve pitoresk sazdan çatılı evlerin bazılarını boyadı. Arles ve Saint-Rémy'yi çevreleyen kırsalda yaptığı gibi, az çok "saf" manzaralar da çizdi. Bu çalışma, çimenli tarlanın, yolun ve gökyüzünün ötesinde okunaklı bir motif, hayvan veya figür olmaması, bunun yerine rüzgarın kamçıladığı yemyeşil bitki örtüsü olması bakımından gerçekten tekildir. Kompozisyonun üçte ikisi, sarı çiçek patlamalarıyla noktalanan zengin yeşillik ve mavilik yelpazesindeki tarladan oluşur. Sanatçı, kuzey Fransa'ya dönüşünü bir tür eve dönüş, güneyin canlı, sıcak renklerinin yerini yeşil ve mavinin soğuk, yumuşak tonlarının aldığı huzurlu bir restorasyon olarak yazdı. Van Gogh'un enerjik vuruşları, çimenli sapların esintideki hareketini, onların desenli dalgalanmalarını, tarla, yol ve gökyüzünün birleşim noktası tarafından sağda demirlenmiş dokuma bir bütünsel form yaratan tasvir eder. Orada türbülanslı titreşimler yerinde tutulur, ancak zar zor. Sahnenin üzerinde bulutlar dönen daireler çizerek açılıp kapanıyor, Van Gogh'un fırçası geniş kaligrafik vuruşlarla yüzeyde dalgalanıyor. Boya, Van Gogh'un en sevilen resimlerinin dokulu yüzeyini oluşturacak şekilde kalın bir sıva ile uygulandı. Dinamik dokunuşu ve canlı, zengin rengiyle Van Gogh, bu kırsal kesimin yoğun tazeliğini ifade ediyor. 

Green Wheat Fields, Auvers, Galeri'nin Van Gogh koleksiyonunun muhteşem bir tamamlayıcısıdır. Sanatçının Galeri'ye gelen dokuzuncu yağlı boya tablosu, Beyazlı Kız ile birlikte Van Gogh'un çılgınca üretken Auvers dönemini temsil ediyor. Galeri'nin Batı Binası'nda (M-83 galerisi), Provence'tan La Mousmé ve Provence'taki Çiftlik Evi'nin yanı sıra Roses'i ve parıldayan Otoportresini resmettiği Saint-Rémy'deki kalışından birkaç eserle asılı duruyor. Bu güçlü manzara, Van Gogh'un 1888'den kalma Galeri'deki kalem ve mürekkep çizimlerinden üçüyle -Harvest, The Harvest-The Plain of La Crau ve Plowman in the Fields near the Arles- belki de daha güçlü bir biçimde, tarihin ritmik dokusuyla ilişkilidir. doğanın birleştirici enerjisini tanımlamak için yapılmış işaretler. 

Resim, erken yaşamını Almanya'da geçirdi, yaklaşık 1905'te parlak modern sanat satıcısı Paul Cassirer tarafından temsil edildi ve 1936-37'de FH Herrmann ile İngiltere'ye taşındı. Herrmann, onu Aralık 1955'te New York'taki Carstairs Galerisi aracılığıyla Paul Mellon'a sattı. Koleksiyonlarına ve Paul'ün kız kardeşi Ailsa'ya ayrılmış bir sergi dışında, şimdiye kadar Bay ve Bayan Mellon'un Virginia'daki evinde kaldı. Mellon Bruce, 1966'da Ulusal Galeri'de. Bayan Mellon, tabloyu 2013'te Galeri'ye bağışladı.